Nerwiowie (Cezar w Galii)

Uznani przez Cezara za najwaleczniejszych z Belgów, galijsko-germańskich plemion zamieszkujących północną Galię, Nerwiowie cieszą się reputacją zarówno zaciekłych jak i nieustraszonych w bitwie. Mimo, iż władają językiem germańskim równie dobrze jak celtyckim, Nerwiowie, jak i inne plemiona Belgów, używają celtyckich imion. Z reputacją i zachowaniem przypominającymi Spartan oraz wyrzeczeniem się alkoholu i luksusów, podtrzymują tradycję wojownika-bohatera, a ich królowie i dowódcy cechują się walecznością i umiejętnością mądrego przewodzenia.

Ze względu na tak duży nacisk kładziony na odwagę i indywidualne umiejętności w walce, Nerwiowie rzadko używają jazdy i broni dystansowej, poza przypominającymi oszczepy lancami. Zamiast tego preferują zasadzki oraz błyskawiczne ataki, w których mogą szybko zetrzeć się z wrogiem i dowieść swej odwagi.

Do roku 58 p.n.e., Nerwiowie ugruntowali swoją pozycję pod rządami króla Boduognatusa. W razie wojny są w stanie skutecznie skorzystać ze wsparcia plemion Atrebatów i Wiromanduów oraz rosnącej sieci plemion Belgów, którzy sięgnęli Brytanii już w drugim wieku przed naszą erą. Zamęt w północnej Galii, spowodowany masowymi migracjami Helwetów, wypędzanych z własnych ziem przez plemiona germańskie, jest doskonałą okazją do dalszego działania.