Rzym (Cezar w Galii)
| „Chleb i igrzyska”: +1 do żywności we wszystkich prowincjach |
| Rzymskie legiony: +1 do możliwości werbunku we wszystkich prowincjach |
Opis
Mimo, iż całkowite zwycięstwo nad Kartaginą w wojnie w latach 149-146 p.n.e. umocniło Rzym na drodze do dominacji, konflikt na Półwyspie Apenińskim mocno zachwiał jego potęgą. Inwazja sił Hannibala zadała bardzo głęboki, niezapomniany cios, a groźba ataku plemion celtyckich i germańskich jest wciąż aktualna. Pomimo, że Gajusz Mariusz ukrócił migrację plemion Cymbrów i Teutonów w latach 113-101 p.n.e., stabilizacja Galii okupiona była wieloma gorzkimi porażkami legionów. Co więcej, wewnętrzny konflikt po raz kolejny zachwiał Rzymem. Wojna ze sprzymierzeńcami oraz wojna domowa Sulli i Mariusza, w połączeniu z powstaniem Spartakusa przypomniały ludowi rzymskiemu, jak kruchy jest pokój na ziemi ojczystej.
Na tle tych wydarzeń, Juliusz Cezar rozpoczął podbój Galii, zdobywszy uprzednio, przy wsparciu Pompejusza i Krassusa, stanowisko prokonsula Galii Cisalpińskiej oraz Illyricum. Ci trzej sojusznicy zjednoczyli swą polityczna siłę na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat, zyskując u swych politycznych przeciwników miano trzygłowego potwora.
Wraz z gorzką porażkę Eduów, wspieranych przez Rzym w bitwie o Magetobrygą, a poniesioną z rąk koalicji celtyckich i germańskich plemion, znów ważą się losy Galii. Wymuszona przez Swebów zza Renu migracja Helwetów jest okazją, której potrzebuje Cezar, aby zyskać zarówno zwycięstwo wojskowe, jak i polityczne.Błędne daty w wersji angielskiej!!!
Prokonsulat Galii
Po roku pełnienia funkcji konsula Cezar zapewnił sobie stanowisko prokonsula w Galii Przedalpejskiej, które będzie piastował przez 5 lat. Jest to wspaniała okazja, aby powiększyć swe bogactwo i jednocześnie rozwinąć potęgę Rzymu.
- Ciemiężyciele kultury: Kara +25% do ładu publicznego za obecność obcych kultur
- Romanizacja: +2 do szerzenia kultury
- Krzewiciele cywilizacji: +10% do morale podczas bitew toczonych na terenach neutralnych lub wrogich
SPQR
Senat jest najważniejszym ciałem politycznym w codziennym życiu rzymskiej republiki. W jego skład wchodzą najważniejsi i najbardziej doświadczeni politycy, a ich zadaniem jest opracowywać politykę wewnętrzną, zagraniczną i wojskową Rzymu. Sama nazwa senatu pochodzi od łacińskiego słowa „senex”, które dosłownie znaczy „starcy”. Można więc powiedzieć, że senat to „rada starców”.
| Region startowy |
|---|
| Medhlan Vercelum Genua Pollentia Narbo Martius |