Baktria

Baktria stanowiła bramę handlową między Wschodem a Zachodem, prowadzącą do Indii i dalekich Chin. Znajdowała się na terenie dzisiejszego Afganistanu, a jej stolicę założył Aleksander Wielki. Jako satrapia Imperium Seleucydów Baktria znana była jako kraina tysiąca miast. Dzięki szlakom handlowym oraz żyznym dolinom i równinom cieszyła się dostatkiem. Ta dawna część imperium Aleksandra Wielkiego jest domem dla greckich kolonistów, Persów i wielu innych ludów. Roksana, żona Aleksandra i matka jego prawowitego spadkobiercy, urodzonego po śmierci wodza, była baktryjską księżniczką.

W zamieszaniu po śmierci Aleksandra Seleukos I Nikator przejął władzę nad podległymi mu wschodnimi częściami imperium, w tym nad Baktrią. Region cechował się największym na wschodzie zagęszczeniem ludności greckiej, na skutek czego powszechna była tam kultura helleńska. Podczas gdy Seleucydzi walczyli z innymi spadkobiercami Aleksandra, Baktria funkcjonowała jako satrapia o pewnym stopniu niezależności i w końcu stała się autonomicznym hellenistycznym królestwem.

Pod rządami nowych królów Baktria mogła stać się potęgą militarną, zyskując na osłabieniu władzy Seleucydów oraz braku zainteresowania ze strony Partów. Olbrzymie bogactwo i tradycje wojskowe mogą sprawić, że armie baktryjskie dotrą aż nad Morze Śródziemne.