Pergamon (Czarnomorskie kolonie)

Choć Pergamon nie odegrał znacznej roli w wojnach grecko-perskich, nabrał większego znaczenia podczas walk prowadzonych pomiędzy spadkobiercami Aleksandra Wielkiego. Po śmierci wielkiego króla Macedonii miasto zostało zdobyte przez Lizymacha z Tracji. Zgromadzone tam bogactwa pozwoliły mu na dalszą walkę z Antygonem. Jednak Filetajros, któremu powierzono opiekę nad skarbcem, poprzysiągł swój miecz i srebrne talenty Pergamonu Seleukosowi. Niestety, wkrótce Seleukos padł ofiarą politycznych intryg typowych dla tej epoki i został zamordowany niedługo po zabiciu Lizymacha pod Kuropedion w roku 281 p.n.e. Filetajros odziedziczył po nim zarówno skarb, jak i zbudowaną wokół niego twierdzę.

Choć oficjalnie wciąż był to przyczółek Imperium Seleucydów, Pergamon pod rządami Filetajrosa przerodził się w samodzielną potęgę z wpływami w Azji Mniejszej. W mieście powstał imponujący akropol oraz świątynie na cześć Ateny i Demeter.

Choć Pergamon stał się ośrodkiem kultury helleńskiej i ostoją wiedzy i pokoju po półwieczu bezsensownych rzezi, nie był jeszcze pełnoprawnym królestwem. Teraz, gdy imperium Seleucydów obraca się w ruinę, nadchodzi czas agresywnej ekspansji. Pojawiły się także nowe zagrożenia – na pobliskich ziemiach osiedlili się Galowie z Galacji, zaś na wschodzie czają się Pont i Kapadocja. Pergamon musi sprostać tym wyzwaniom i pokazać im, że niełatwo pokonać spadkobierców Aleksandra.