Rzym

„Chleb i igrzyska”: +1 do żywności we wszystkich prowincjach
Rzymskie legiony: +1 do możliwości werbunku we wszystkich prowincjach

Opis

Rzymianie mają powody do dumy, gdyż ich republika to nie byle jakie osiągnięcie. Senat i lud rzymski mają równy udział w sukcesach Rzymu i uczynieniu go istną machiną do podboju i triumfu.

Ten, kto zdobywa ziemie dla Rzymu, zyskuje sobie szacunek rodaków i władzę – jedyne rzeczy posiadające prawdziwą wartość dla Rzymianina. Każda część państwa rzymskiego ukierunkowana jest na chwałę i wielkość: sukces osobisty mierzony jest wierną służbą republice. Służąc republice i sobie zarazem, Rzymianin rozszerza strefę wpływów Rzymu. Reszta świata istnieje tylko po to, by zostać podbita, pozwalając tym samym zdobyć władzę i wpływy w ojczyźnie.

To wszystko czyni Rzymian bardzo odpornymi na niepowodzenia. Klęska wojenna stanowi winę jednostek, a nie całego Rzymu. Rzymska armia może zostać pokonana, ale pod nowym dowodzeniem zatriumfuje.

Historia pełna jest przypadków, w których Rzymianie zwyciężali pomimo niesprzyjających okoliczności. Wystarczy wspomnieć zwycięstwo nad Galami atakującymi od strony Alp w latach 390–387 p.n.e. Rzymianie walczyli też z Etruskami, Samnitami i Grekami, zdobywając ostatecznie panowanie nad całym Półwyspem Apenińskim. Te same siły grożą teraz Rzymowi od północy i wschodu.

Na południu czai się Kartagina, władcy Morza Śródziemnego, potęga zarówno militarna, jak i handlowa. Kartagińczycy to dla Rzymian najwięksi rywale – tylko jedna potęga może rządzić basenem śródziemnomorskim. Prawdziwy Rzymianin wie, komu przypadnie ten zaszczyt…

Ród Kornelii

Korneliusze to jeden z najznamienitszych rodów rzymskich. Wywodziło się z niego więcej konsulów, wodzów i mężów stanu niż z jakiejkolwiek innej rodziny ówczesnych możnych. Do najbardziej wpływowych gałęzi rodu należy zaliczyć Scypionów i Sullów. Właśnie z tego rodu wywodził się Sulla Felix, sławny dyktator.
  • Pogarda dla plebsu: Kara do ładu publicznego (min. -4) z powodu obecności kultury łacińskiej
  • Filhelleni: Umiarkowana premia do stosunków dyplomatycznych ze wszystkimi frakcjami helleńskimi (pokrewieństwo kultur)
  • Zarządcy: +3% do wysokości podatków

Pozostałe rody

Senat był najważniejszym organem politycznym starożytnej Republiki Rzymskiej. W jego skład wchodzili najwybitniejsi i najbardziej doświadczeni politycy. Prowadzili oni politykę wewnętrzną i zagraniczną, a także nadzorowali działania wojskowe. Nazwa „senat” wywodzi się z łacińskiego słowa „senex” (dosłownie: „starzy ludzie”), co właściwie może oznaczać „Radę Starszych”.

Ród Julii

Klan Juliuszów, wywodzący się z Alba Longa, to starożytny ród patrycjuszy. Członkowie tej rodziny nieprzerwanie piastowali ważne urzędy państwowe już od czasów powstania republiki. Najsławniejszym z nich był niezaprzeczalnie Gajusz Juliusz Cezar, który zdobył sławę jako wielki dyktator rzymski.
  • Ucisk kulturowy: +25% do negatywnego wpływu na ład publiczny z powodu obecności obcych kultur
  • Romanizacja: +4 do szerzenia kultury
  • Pogromy barbarzyńców: +10% do morale podczas walk z plemionami barbarzyńców

Ród Junii

Mówi się, iż Juniuszów pobłogosławiła sama Junona, bogini, od której imienia wywodzi się angielska nazwa miesiąca czerwiec („June”). Nic więc dziwnego, że to właśnie ten ród cieszył się największym poważaniem wśród możnych republiki. Głównym powodem tak wielkiej renomy rodu są jednak dokonania Lucjusza Juniusza Brutusa, który zdetronizował Tarkwiniusza Pysznego, ostatniego rzymskiego króla.
  • Słabość polityczna: Umiarkowana kara do stosunków dyplomatycznych ze wszystkimi frakcjami (niechęć kulturowa)
  • Założyciele: Premia do ładu publicznego (maks. +4) z powodu obecności kultury łacińskiej
  • Zdolni rolnicy: +10% do przychodów generowanych przez budynki rolnicze
Region startowy
Roma Neapolis Cosentia Brundisium
Jednostki specjalne