Roksolanie, czyli „Jaśni Alanowie”, to lud sarmacki wywodzący się z plemion posługujących się językiem scytyjskim. Jak można spodziewać się po zamieszkujących stepy nomadach, są doskonałymi jeźdźcami i bezlitosnymi wojownikami. Liczne siły odciągają ich z rodzimych stepów, na południe i wschód – jednym z naczelnych jest perspektywa zdobycia łatwego łupu kosztem osiadłych, cywilizowanych ludów. Trudne warunki życia na stepie wymuszają bezlitosną politykę plemienną jako warunek przetrwania.
Na przestrzeni lat Roksolanie wchodzili czasem w sojusze z Dakami, wspólnie prowadząc boje przeciwko Rzymianom. Rzymskie źródła wspominają, że III legion galicyjski wraz z oddziałami wsparcia pokonał dziewięciotysięczną grupę roksolańskich najeźdźców w roku 69 n.e. Wnosząc po liczbach, musiała być to cała armia jeźdźców. Roksolanie zemścili się niespełna pokolenie później, gdy zmiażdżyli XXI legion Rapax. Rzymianie z pewnością uznawali Roksolan za groźnych przeciwników. Choć sporadycznie korzystali z ich usług jako oddziałów wsparcia, jednocześnie umacniali granice przeciwko ich najazdom.